Από τον Θωμά Σιώμο
Για τα blogs πρωτοέγραψε το «Newsweek» το 2003 προαναγγέλλοντας το τέλος των παραδοσιακών ΜΜΕ. Πρόκειται για web based ιστοτόπους που δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε χρήστη που γράφει να φιλοξενήσει τα κείμενα του σε μια απλοϊκή σελίδα .
Δεν κοστίζει καθόλου, δεν απαιτεί την αγορά κανενός εξοπλισμού ή κάποιου προγράμματος σχεδιασμού. Δεν απαιτεί τίποτα άλλο παρά την όρεξη για αναζήτηση πληροφοριακών διαμαντιών, σε αντίθεση ακόμη και με τη σχεδίαση και τη συντήρηση ενός site που απαιτεί ένα αξιοσημείωτο χρηματικό ποσό (κατοχύρωση ονόματος, χώρο σε server, συντήρηση κ.ά.) και βέβαια ακόμη περισσότερο σε αντίθεση με τα παραδοσιακά μέσα, όπου για να εκπέμψεις μια πληροφορία χρειάζονται τεράστια χρηματικά ποσά.
Το επόμενο συγκριτικό πλεονέκτημα των blogs είναι ο απεριόριστος χώρος και η έκταση που μπορούν να δώσουν σε ένα γεγονός, σε αντίθεση με τον πολύτιμο χρόνο ή χώρο των «παλιών» μέσων. Ο στόχος του είναι η ανάδειξη των έμμεσα ή άμεσα λογοκριμένων ειδήσεων επειδή δε είναι θεαματικές ή δε εναρμονίζονται με τις επιδιώξεις των ιδιοκτητών των μέσων
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Glenn Reynolds, καθηγητή Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί που το blog του, που φέρει το όνομα InstaPundit (http://pajamasmedia.com/instapundit/), αποτέλεσε μία από τις πιο δημοφιλείς πηγές πληροφόρησης για τους ενεργούς πολίτες των ΗΠΑ (και όλου του κόσμου) μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Στις μέρες μας έχει φτάσει να υποδέχεται 70.000 επισκέψεις (άρα περίπου 25.000 επισκέπτες) καθημερινά, νούμερο εντυπωσιακά υψηλότερο ακόμη και από τις επισκέψεις στο site των «Ν.Υ. Times».
Η δημοσιογραφία ενεπλάκη με το Διαδίκτυο με τρεις τρόπους: Ο πρώτος είναι η χρήση του ως πανίσχυρο εργαλείο για πιο ολοκληρωμένα ρεπορτάζ και τεκμηρίωση των πληροφοριών . Ο δεύτερος είναι το λεγόμενο ρεπορτάζ νέων τεχνολογιών σε ειδικά ένθετα και εκπομπές. Ο τρίτος δρόμος είναι η ανάπτυξη της on line δημοσιογραφίας, της δημοσιογραφίας τα κείμενα της οποίας προορίζονται να αναρτηθούν στο διαδίκτυο και μόνο σε αυτό. Σημαντικές δημοσιογραφικές σχολές διαμόρφωσαν μια κρίσιμη μάζα ερευνών και εμπειρίας που ωρίμασαν το Διαδίκτυο ως μέσο ενημέρωσης.
Στην ελληνική τους εκδοχή τα blogs, όπως τα βιώνουμε τις τελευταίες μέρες, εκμεταλλεύτηκαν την απόλυτη δημοκρατία του νέου μέσου προκειμένου οι παράγοντες του δημόσιου βίου να καρφώνουν ο ένας τον άλλο και να βγάζουν τα άπλυτα τους στη φόρα. Τα blogs είναι ένα εργαλείο όπως π.χ. είναι το μαχαίρι που μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να φας αλλά και για να σκοτώσεις. Ο τρόπος που θα επιλέξει να το χρησιμοποιήσει ο καθένας έχει να κάνει με την κουλτούρα του, τις προθέσεις του και το κοινωνικό κλίμα στο οποίο συντάσσεσαι. Η απάτη, η δυσφήμιση, η παραπλάνηση, η ιδιοτέλεια και πολλές παρόμοιες έννοιες δε καταργούνται στο διαδίκτυο αλλά αυτορυθμίζονται.
Όσο άκαιρη είναι η έξωθεν λογοκρισία στο διαδίκτυο (εκτός αν θίγονται ανθρώπινα δικαιώματα, εκτίθενται σε κίνδυνο ανήλικοι και προωθούνται ιδεολογίες μίσους) τόσο άκομψη είναι και η προσπάθεια κάποιων να κρυφτούν πίσω από το πρόσχημα των blogger για να εξασκούν ευρέως διαδεδομένες «τέχνες» της νεοελληνικής πραγματικότητας όπως η ρουφιανιά, η λαμογιά και η προβοκάτσια.
2 σχόλια:
"Στην ελληνική τους εκδοχή τα blogs, όπως τα βιώνουμε τις τελευταίες μέρες, εκμεταλλεύτηκαν την απόλυτη δημοκρατία του νέου μέσου προκειμένου οι παράγοντες του δημόσιου βίου να καρφώνουν ο ένας τον άλλο και να βγάζουν τα άπλυτα τους στη φόρα. Τα blogs είναι ένα εργαλείο όπως π.χ. είναι το μαχαίρι που μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να φας αλλά και για να σκοτώσεις. Ο τρόπος που θα επιλέξει να το χρησιμοποιήσει ο καθένας έχει να κάνει με την κουλτούρα του, τις προθέσεις του και το κοινωνικό κλίμα στο οποίο συντάσσεσαι. Η απάτη, η δυσφήμιση, η παραπλάνηση, η ιδιοτέλεια και πολλές παρόμοιες έννοιες δε καταργούνται στο διαδίκτυο αλλά αυτορυθμίζονται."
Τελευταία όταν λέμε εννοούμε το press-gr στο οποίο σχολιάζει συχνά πυκνά ο κ. Λουτράδης που υπογράφει το προηγούμενο post;
Πριν αλλά και μετά το press-gr δεν είχαμε τίποτα σημαντικό;
Ο Θωμάς ο Σιώμος και έμπειρος είναι και γνώσεις παραπάνω από τον μέσο δημοσιογράφο, περί τεχνολογίας, έχει. Γιατί στέκεται στην περίπτωση press-gr κ.λ.π.;
"Όσο άκαιρη είναι η έξωθεν λογοκρισία στο διαδίκτυο (εκτός αν θίγονται ανθρώπινα δικαιώματα, εκτίθενται σε κίνδυνο ανήλικοι και προωθούνται ιδεολογίες μίσους)"
Το σύνταγμα ξεκαθαρίζει τι εξαιρείται και τι όχι.
1. Αγαπητέ Argos, έστω και καθυστερημένα, παραμονές του συνεδρίου, οφείλω να απαντήσω στις παρατηρήσεις σου για το κείμενο μου. Καταρχήν πολύ καλά κατάλαβες ότι έχω στο μυαλό μου το press-gr όταν έγραψα αυτό το κείμενο αλλά δε ανέφερα το όνομα του. Αφού το έβαλες στο πλαίσιο όμως εξηγώ πως η περίπτωση του press-gr και άλλα ανάλογα blogs δίνουν μια απάντηση στο ερώτημα: «Που συναντιούνται τα παραδοσιακά μέσα με τα νέα;». Η απάντηση είναι πως η κλασσική επίκληση των «ανώνυμων πηγών» στο παρελθόν μεταλλάχθηκε στις μέρες μας στην επίκληση «σύμφωνα με όσα αναφέρουν blogs στο διαδίκτυο». Όσοι είμαστε δημοσιογράφοι ξέρουμε πως το ζητούμενο και η προτεραιότητα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αξιοπιστία της πηγής και όχι η φύση της πηγής που στην περίπτωση των blogs επειδή ιντριγκάρει τους τηλεθεατές των παραδοσιακών μέσων υπερτονίζεται! Σε καμμιά περίπτωση δε αθωώνω τις πρακτικές της διασποράς ειδήσεων από αναξιόπιστες πηγές απλά τις αποσυνδέω από τη φύση του μέσου που είναι τα blog στην περίπτωση μας και επιχειρών να τη «φυσιολογικοποιήσω» (αντίθετα προς τη δαιμονοποίηση των blog με πολιτικό ή αποκαλυπτικό περιεχόμενο που επιχειρήθηκε). Για αυτό λέω ότι τα blogs είναι απλά ένα εργαλείο. To τρόπο που ο καθένας μας θα μεταχειριστεί αυτό το εργαλείο τον αναγάγω στην κουλτούρα , τις προθέσεις και το κοινωνικό (ιδεολογικό) κλίμα στο οποίο συντάσσεται ο κάθε Blogger . Δε με ενδιέφερε να σχολιάσω το press-gr το οποίο έχω τακριτήρια να το κρίνω θετικά ή αρνητικά. Σε κάθε περίπτωση ήθελα να απαντήσω στο ερώτημα που συναντιούνται τα παραδοσιακά με τα νέα μέσα και να αναδείξω την ελληνική εκδοχή αυτού του ραντεβού. Δεν είχα πρόθεση να κάνω μια καθολική και ευρεία αναφορά στις αμέτρητες άλλες τακτικές των bloggers στην Ελλάδα και το κοινωνικό τους στίγμα.
2. ¨Όσο αφορά στη δεύτερη σου παρατήρηση συμφωνώ πως η εμπιστοσύνη στο Σύνταγμα που ορίζει τα τι λογοκρισίας είναι αναγκαία αλλά έχω υπόψη μου ότι τα κείμενα που θεσπίζονται για να ρυθμίσουν την οργάνωση των κοινωνιών και των πολιτειών πολύ συχνά, είτε λόγω των γενικόλογων αναφορών τους (που επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών και αναγνώσεων), είτε λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων που διαμορφώνουν νέα δεδομένα (βλέπε διαδίκτυο, βιοηθική, διάστημα, περιβάλλον), χρήζουν αποσαφήνισης όσων ορίζουν, είτε με αναθεωρήσεις είτε με νέα κείμενα. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως στο διαδίκτυο η «ζωή» διαμορφώνει ανάγκες τις οποίες έρχεται μετά ο νομικός πολιτισμός να τις εκπληρώσει. Δε είναι άλλωστε λίγα τα παραδείγματα όπου νόμοι δεκαετιών, που μοιάζουν αστείοι και ξεπερασμένοι, ρυθμίζουν ζητήματα της σύγχρονης πραγματικότητας. Τα κείμενα αυτά (νόμοι και σύνταγμα) χρειάζονται τακτικά update για να χρησιμοποιήσω ένα δικό μας όρο. Σε κάθε περίπτωση τη λογοκρισία σε περιπτώσεις ιδεολογιών μίσους και προστασίας ανηλίκων τη θεωρώ θεμιτή .
3. Κλείνοντας ζητώ συγνώμη από του αναγνώστες του άρθρου και τον administrator αλλά η διεύθυνση του blog του Reynolds έχει αλλάξει σε :
http://pajamasmedia.com/instapundit/ όπου μεταξύ άλλων μπορείτε να διαβάσετε πολλές λογοκριμένες πτυχές των εκλογών στις ΗΠΑ.
Εύχομαι καλή επιτυχία στο συνέδριο
Cya
Θωμάς Σιώμος
Δημοσίευση σχολίου