22/10/08

48 ώρες μετά την "ημερίδα"


48 ώρες πριν, τη Δευτέρα τέτοια ώρα περίπου έπεφτε η αυλαία της ημερίδας μας... Μια προσπάθεια 5 μηνών που "κορυφώθηκε" το διήμερο 20-21 Οκτωβρίου. Μία ειλικρινής απόπειρα από μία παθιασμένη διδάσκουσα (...) και μια φιλόδοξη ομάδα φοιτητών που αποφάσισαν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό για τα ακαδημαϊκά δεδομένα. Ειδικά της Θεσσαλονίκης... Μια προσπάθεια, καταρχάς, να αποδείξει το Α.Π.Θ. πως δεν είναι ένα εσωστρεφές και κολλημένο ακαδημαϊκό ίδρυμα. Μια προσπάθεια να προσεγγιστεί ένας σχετικά ανεξερεύνητος -πανεπιστημιακά τουλάχιστον- χώρος. Μια προσπάθεια που ίσως να ήταν πολύ φιλόδοξη... Αλλά σημασία έχει ότι έγινε... Και σημασία έχει ότι έγινε με ειλικρινείς προθέσεις από αυτούς που την ξεκίνησαν.

Προσέφερε τελικά τίποτα η συγκεκριμένη διημερίδα (διεθνής ή μη, επιστημονική ή μη, διημερίδα ή ημερίδα, βάλτε όποιον τίτλο θέλετε ο καθένας) στην ελληνική καθημερινότητα; Σίγουρα έναν ποταμό από σχόλια, πόλλα εξ' αυτών κακοπροαίρετα και πρόχειρα... Σχόλια γεμάτα μίσος, ειρωνεία και λάσπη, μερικά εκ των οποίων γράφτηκαν και εν θερμώ, ενώ η ημερίδα βρισκόταν εν εξελίξει... Από ανθρώπους που δεν έκαναν τον κόπο να βουτήξουν το πληκτρολόγιό τους στο μυαλό τους πρώτα και να αναλογιστούν εναντίον ποιου πραγματικά καταφέρονται με όσα λένε. Από ανθρώπους που δεν έχουν το θάρρος να μιλησουν κατά πρόσωπο, αλλά προτιμούν να κρύψουν τη δειλία τους πίσω από την ασφάλεια μιας οθόνης υπολογιστή. Ίσως τελικά το blogging είναι για κάποιους η απαραίτητή τους ψυχανάλυση.

Μπόλικη ειρωνεία, μηδενισμός και υπερβολή ήταν τα κομμάτια που συνέθεταν το μωσαϊκό των σχολίων σε πολλά blogs τις τελευταίες δύο ημέρες. Και λυπάμαι, αλλά αυτό δεν το εκλαμβάνω ως κριτική. Η κριτική που είναι ζητούμενη και καλοδεχούμενη πρέπει να έχει θέσεις και επιχειρήματα. Να απορρίπτει αντιπροτείνοντας και όχι γελοιοποιώντας... Διότι όποιος προσπαθεί, δεν είναι δυνατόν να γελοιοποιηθεί από κανέναν. Μα από κανέναν που δεν τόλμησε να κάνει έστω την απόπειρα...

Η ημερίδα αυτή έχει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό που δε συναντιέται συχνά στην Ελλάδα, τη συλλογικότητα. Καλοδεχούμενα τα συγχαρητήρια στην ομάδα των φοιτητών, αλλά δε διαχωριζόμαστε από το τελικό αποτέλεσμα. Κάναμε κι εμείς λάθη, από απειρία, από αβλεψία, από αμάθεια ή ημιμάθεια και σίγουρα θα μάθουμε από αυτά. Σημασία έχει πως τα κάναμε, γιατί όποιος δουλεύει, κάνει λάθη και κρίνεται γι' αυτά.

Από τη στιγμή που τέθηκε η ιδέα επί τάπητος, ένα ήταν το πνεύμα που μας διακατείχε, τόσο εμάς όσο και την κ. Ιορδανίδου. Ότι εμείς δεν είμαστε ειδήμονες για τα Νέα Μέσα, αλλά θα προσπαθήσουμε να βουτήξουμε σε αυτό το νέο κόσμο και ελπίζουμε να έχουμε συνοδοιπόρους όλους αυτούς που ήδη ξέρουν τα νερά του... Δυστυχώς, όπως ήταν και αναμενόμενο, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Υπήρξαν άνθρωποι που στάθηκαν στο πλευρό μας και άλλοι που δε θέλησαν να ασχοληθούν καν με μια "παρωδία"... Όπως και να χει, εμείς προχωρήσαμε και παραδώσαμε ένα αποτέλεσμα, το οποίο θα μπορείτε εντός της εβδομάδας να κατεβάσετε από το blogchannel.gr. -Ένα μεγάλο ευχαριστώ από βάθους καρδιάς στο Μανώλη και το Γιώργο που μας στάθηκαν σαν πραγματικοί φίλοι στην προσπάθειά μας!-

Αυτό το κάτι που κάναμε εμείς προφανώς και δεν είναι αρκετό. Για άλλους δεν είναι τίποτα και για άλλους είναι ντροπή για το πανεπιστήμιο και για τη νέα γενιά δημοσιογράφων που προσεγγίζουν τόσο επιφανεικά αυτά τα απλά ζητήματα των νέων μέσων. Όμως, σημασία έχει πως ξεκίνησε ένας διάλογος, πέρα από κάθε αμφιβολία, όπως θα δείτε και στις δημοσιεύσεις που σας παραθέτουμε παρακάτω. Ακόμη και μόνο αυτή να ήταν η συμβολή όλης αυτής της προσπάθειας δεν πειράζει... Τώρα είναι στο χέρι του καθενός που νιώθει επαρκής και ικανός να προχωρήσει ένα ή περισσότερα βήματα παραπέρα χωρίς τη δουλική σκέπη του απαξιωμένου δημόσιου πανεπιστημίου. Ή μάλλον μια στιγμή... μάθαμε επίσης πως τελικά υπάρχουν blogs και στην Κεϋλάνη...:-)

Καλή συνέχεια στα ταξίδια σας στη γοητευτική μπλογκόσφαιρα!
Μιχάλης Γουδής

http://oneiros.gr/blog/2008/10/20/convlivestream/#comments

http://naftilos.blogspot.com/2008/10/blog_21.html

http://argos.wordpress.com/2008/10/21/grass_root3/

http://thelonapo.blogspot.com/2008/10/blog-post_21.html

http://teacherdudebbq.blogspot.com/2008/10/citizen-journalism-and-traditional.html

http://christideli.wordpress.com/2008/10/20/what-is-journalism/

http://metablogging.gr/archives/2008

http://www.thess.gr/blog/546

http://argos.wordpress.com/2008/10/20/grass_root2/

http://vardaris.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=443&Itemid=1

http://andriotakis.wordpress.com/2008/10/22/aksiologisi/#more-251

http://www.blogspace.gr/symmetoxiki-diosiografia/2008/10/22/

http://www.nylon.gr/social-media/new-media-conference-thoughts/

http://naftilos.blogspot.com/2008/10/blog-post_7164.html

http://proxeirotetradio.blogspot.com/2008/10/blog-post_21.html

http://magicasland.com/anekdoto-peri-sinedriou-simmetochikis-dimosiografias/2008/10/21/#comments

http://vrypan.net/weblog/2008/10/22/4060/

http://www.insideabox.gr/civic2/

http://naftilos.blogspot.com/2008/10/blog-post_8505.html

http://naftilos.blogspot.com/2008/10/blogs.html

http://www.dentnews.net/?p=2253


23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλη συγχαρητήρια και από εδώ σε όλους σας για την προσπάθεια που όντως ήταν αξιέπαινη και αρκετά καινοτόμα για τα ελληνικά δεδομένα και ειδικά για τα δεδομένα του ΑΠΘ.

Σε όσα έγραψες θα διαφωνήσω στο ότι αν αποτύχατε, αποτύχατε όλοι μαζί, ή αν πετύχατε, πετύχατε όλοι μαζί.

Ευτυχώς ο καθένας είχε έναν διακριτό ρόλο στο όλο εγχείρημα και ευτυχώς αυτοί που δεν ήταν στο πνεύμα της εκδήλωσης, απομονώθηκαν και φάνηκε ο σκοπός των ενεργειών τους και ο λόγος που έχουν αυτή την άποψη για τα blogs. Δεν μπορεί ούτε εσείς να χρεωθείτε την ασχετοσύνη και την εμπάθεια της Παναγιωταρέα αλλά ούτε και εκείνη να χρεωθεί την επιτυχία σας να διοργανώσετε και να φέρετε αυτή τη Διημερίδα στο υψηλό εκείνο επίπεδο που το κάνατε.

Καλή συνέχεια και καλές επιτυχίες από εδώ και στο εξής...

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι και η πρώτη απάντηση μας σε όσα γράφτηκαν για το συνέδριο -καλά ή κακά- και θα υπάρξουν και άλλες. Πριν συμμετέχω με ολόκληρο κείμενο, θα γράψω πρώτα εδώ κάτι.
Αυτό που με εντυπωσίασε εξ αρχής είναι η μανία των blogers εναντίον της κας Παναγιωταρέα, όχι επειδή δεν τους δίνω αυτό το δικαίωμα ή δεν την κατανοώ, αλλά επειδή είναι μια τραναχτή απόδειξη στενομυαλιάς. Και θα εξηγήσω αμέσως...Η μανία τους αυτή, λοιπόν, μου θύμισε τους "παραδοσιακούς δημοσιογράφους" της Θεσσαλονίκης. Όταν την περασμένη άνοιξη τους πλησιάσαμε ως ομάδα φοιτητών λόγω έρευνας που κάναμε για το δημοσιογραφικό απόρρητο, μόλις άκουγαν από ποια σχολή είμαστε, αμέσως ξίνιζαν..."Αααα της Παναγιωταρέα". Θα τονίσω την χαρακτηριστική τους αγένεια -αξέχαστοι θα μου μείνουν οι μελλοντικοί "συνάδελφοι" στην ΕΤ3.Τα απαξιωτικά σχόλια που άκουσα απίστευτα..."Είστε για τα μπάζα" μου είπε μια κυρία εκεί, με ξανθό μαλλί κομωτηρίου σαν φωλιά.
Αυτή την αντιμετώπιση, την άνανδρη, την άξεστη,που δείχνει άτομα αμόρφωτα ίσως και να την περίμενα...Και πάλι όμως δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί πρέπει να ταυτιζόμαστε εμείς με την κα Παναγιωταρέα, εμείς που σαν φοιτητές και μόνο, τρέχαμε να κάνουμε μία έρευνα που δεν έχει ξαναγίνει, που προσπαθούσαμε να βγάλουμε κάτι νέο.
Από τους blogers και τους άλλους ωραίους της "δημοσιογραφίας των πολιτών", τέτοιο κόλλημα δεν το περίμενα όμως. Τόσο να μένεις στα αυτονόητα και στα επιφανειακά...αλλά τι λέω τώρα...Αν την έχεις φυλαγμένη από πριν σε κάποιον, λυσσάς να τα χώσεις!Θα επανέλθω σύντομα με full κείμενο γιατί έχω συγκεκριμένες απαντήσεις σε όσα διάβασα, αλλά και τις εικόνες που είδα.
Χαίρομαι που δώσαμε την πρώτη μας απάντηση ψύχραιμα και ωραία και όχι εν θερμώ. Αυτός είναι διάλογος!

Ανώνυμος είπε...

Τα συγχαρητηρια μου και από εδώ.

Ελπίζω την κριτική που έκανα στο blog μου να τη βρήκατε δημιουργική. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από εσάς.

Καλή συνέχεια.

Argos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Argos είπε...

Ότι είχα να πω τα έγραψα, πριν από το συνέδριο, κατά την διάρκεια αλλά και μετά. Τα είπα στην κα Ιορδανίδου, στον floor Manager αλλά και σε σένα Μιχάλη.
Και συ Μιχάλη αλλά και η Βασιλική έχετε μια πικρία και είναι κατανοητή, όμως αυτό που δεν καταλάβατε και οι δυό σας είναι ότι αυτά είναι τα Νέα Μέσα. Οι χρήστες τους δεν δέχονται την αυθεντία κανενός, αμφισβητούνε τους πάντες και αμφισβητούνται από τους πάντες.
Όσοι γράψανε κακοπροαίρετα ή μη, άσχετα με το τι πιστεύεις βουτήξανε το πληκτρολόγιο στο μυαλό τους, γι' αυτό και διαχωρίσανε ανθρώπους και καταστάσεις. Οι κατηγορίες της δειλίας όπως καταλαβαίνεις Μιχάλη, θα πρέπει να επιστραφούν σε αυτούς που τις εκτοξεύουν. Παρ' ότι στο πρόγραμμα του Συνεδρίου γράφεται στο τέλος του κάθε πάνελ "Συζήτηση με το κοινό στην αίθουσα και στο διαδίκτυο" η συζήτηση ξεκινούσε με το ότι δεν φτάνει ο χρόνςο και θα δεχτούμε 2-3 ερωτήσεις, όπως και έγινε. Ειδικά στο πρώτο πάνελ σε διπλή ερώτηση του κ. Δημητρίου απαντήθηκε μόνο το ένα σκέλος.
Αυτό που ακολούθησε μετά τις ομιλίες ήταν συζήτηση μεταξύ των ομιλητών ή είμαι άδικος;
Τα επιχειρήματα που ψάχνεις στα έχουν δώσει αλλά θέλεις να τα αγνοείς. Αυτή δεν είναι διαδικασία μάθησης Μιχάλη. Στην διαδικασία μάθησης αναρωτιέσαι και αντιπαρατίθεσαι με δικά οσυ επιχειρήματα. Κανένας από όλους σας δεν μπήκε στον κόπο να συμμετάσχει στα στον διάλογο, σχολιάζοντας τα post και επιχειρηματολογώντας. Όπως και στο συνέδριο προτιμήσατε το μονόδρομο και όχι το αμφίδρομο μοντέλο.
Στο είπα και στο τέλος ότι καλύτερα αναποδιές σε ένα συνέδριο παρά στην κανονική σου δουλειά.
Δεν είσαστε η Παναγιωταρέα κανένας σας, δεν θέλετε να είστε πιστέψτε με. Κανείς δεν ταύτισε την Παναγιωταρέα με το συνέδριό σας. Όσοι ξέρανε δεν περιμένανε κάτι διαφορετικό από την αυτήν. Το κακό
ήταν ότι αυτοί που έπρεπε να ξέρουν δεν είχανε ιδέα.
Η συλλογικότητα που επικαλείσαι θα μπορούσε να είναι πολύ πιο σημαντική αν δεν ήταν "συντεχνιακή". Η συλλογικότητα μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών είναι πολύ πιο ισχυρή από αυτή της συντεχνίας.
Όταν ρώτησα την κα Ιορδανίδου πως έκανε την επιλογή και γιατί λείπαν σημαντικοί άνθρωποι των Νέων Μέσων της Θεσσαλονίκης μου απάντησε ότι δεν ήξερε και κανένας δεν της είπε. Εγώ απλά λέω ότι δεν ρώτησε. Δεν θυμάμαι να ζήτησε κανένας σας την βοήθεια blogger της Θεσσαλονίκης και να μη σας την έδωσε.
Αυτό που κάνατε εσείς δεν είναι αρκετό, δεν θα πρέπει να είναι αρκετό για σας τους ίδιους. Αν είναι αρκετό θα σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι άλλο. Κάνατε μια μεγάλη προσπάθεια και είστε αξιέπαινοι γι' αυτό, όμως μην έχεις αυταπάτες, δεν κάνατε καμία υπέρβαση και δεν θα μπορούσατε, όχι γιατί δεν είστε οι ικανοί αλλά για άλλους λόγους.
Μάθατε ότι η Κεϋλάνη έχει Blogs μια και αυτή ήταν η απορία της κας Παναγιωταρέα, αυτό που δεν μάθατε είναι ότι η Κεϋλάνη εδώ και πάρα πολλά χρόνια λέγεται Σρι Λάνκα :-)

Θωμάς Τζήρος (αν και αυτό το ξέρεις πολύ πριν το συνέδριο)

vardaris είπε...

Διάβασα με προσοχή πολλές από τις τοποθετήσεις των bloggers, καθώς και το κείμενο που τις σχολιάζει. Δυστυχώς η άποψη μου για το Συνέδριο είναι διαμεσολαβημένη μέσω των κειμένων αυτών και δε είναι βιωματική αφού εργαζόμουνα ως τις 6 το απόγευμα της Δευτέρας και αμέσως μετά έπρεπε να παρακολουθήσω το πρώτο μάθημα του μεταπτυχιακού της Πολιτικής Ανάλυσης στο οποίο συμμετέχω από φέτος. Είχα την τύχη να κάνω μια χορταστική συνέντευξη με τη Σοφία και μερικούs πολύ συμπαθητικούς φοιτητές της που πλημμύρισαν με ζωντάνια και χαμόγελο τα στούντιο του 102 fm. Νοιώθω την ανάγκη να προσφέρω και πάλι λίγες από τις ιδέες που μου γεννήθηκαν διαβάζοντας τα κείμενα αυτά.
1ο Θεωρώ πως κακώς δίνεται από τους διοργανωτές αρνητικό πρόσημο στις τοποθετήσεις των bloggers επιτρέποντας στην απογοήτευση να τους χαλάσει τη χαρά της δημιουργίας. Το blogging είναι η επιτομή της υποκειμενικότητας, της προσωπικής ματιάς, της συμμετοχικής καταγραφής και αναπαράστασης της ιδιωτικής ή δημόσιας ζωής οπότε όπως δε μπορούμε να καθορίσουμε τη πιστεύει ο καθένας για μας έτσι δεν μπορούμε αν απαιτούμε μια κοινή ματιά και μάλιστα θετική από όλους. Το ζητούμενο από την ημερίδα δε θα έπρεπε να είναι μόνο τα θετικά σχόλια, ούτε η επιτυχία της κρίνεται από το πλήθος των αρνητικών σχόλιων αλλά από τον αριθμό και το σύνολο των ΣΧΟΛΙΩΝ. που προκάλεσε. Όλοι όσοι μπήκαν στο κόπο να σχολιάσουν , να κράξουν, να τοποθετηθούν παρέα με τα κίνητρα και τις προθέσεις τους επένδυσαν ενέργεια και χρόνο για να το κάνουν και διεκδίκησαν με αυτό τον τρόπο μια συμμετοχική καταγραφή του απολογισμού της ημερίδας, το ζητούμενο πρέπει να είναι ο σχολιασμός ανεξάρτητα από το πρόσημο του. Η φύση του διαδικτύου είναι τέτοια που επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση και μεγέθυνση απόψεων θετικών ή αρνητικών , το άθροισμα τους είναι το αποτέλεσμα κατά την άποψη μου της ημερίδας. Για το λόγο αυτό κατανοώ την υπερβολική ευαισθησία εκ μέρους των διοργανωτών και των σχολιαστών και τις βαριές εκφράσεις που ανταλλαχθήκαν. Ένας δικτυακός καυγάς που μου θυμίζει το χωριό των Γαλατών , θα μαλιοτραβηχτούμε και παρέα με τις απόψεις μας θα πάμε παρακάτω αλλά σίγουρα μετά το καυγά το blogging δεν θα είναι ίδιο.
2ο Είναι γεγονός πως οι προσδοκίες που καλλιέργησαν οι διοργανωτές πρώτα από όλα μεταξύ τους και μετά σε μας του υπόλοιπους ήταν υψηλές. Όσο πιο ψηλές οι προσδοκίες τόσο πιο μεγάλη η πιθανότητα απογοήτευσης και βέβαια τόσο πιο μεγάλη η απογοήτευση που κατεύθυνε τα πληκτρολόγια όλων. Το «σεμνά και ταπεινά» αν δεν το είχε κακομεταχειριστεί η κυβέρνηση θα ήταν μια πολύ καλή βάση για όλους μας εννοώ σχολιαστές και διοργανωτές. Το περιβάλλον των νέων μέσων το συνδιαμορφωνουμε όλοι ένας-ένας δεν υπάρχουν πιο σημαντικοί ή λιγότερο σημαντικοί διαμορφωτές. Το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε είναι η δική μας συμβολή , τη συμβολή των άλλων δε μπορούμε ούτε να την καθορίσουμε ούτε να την αποκλίσουμε. Και αυτή η αρχή προκύπτει από τη φύση του μέσου. Δεν υπάρχουν επίσης ιδιοκτήτες της απόλυτης αλήθειας για το διαδίκτυο ούτε αυθεντίες. Για το λόγο αυτό ο υπερτονισμός της παρουσίας του Γκίλμορ και άλλων ειδημόνων οι οποίοι απλά παρατήρησαν και κατέγραψαν μια πραγματικότητα και διατύπωσαν μερικές ολοφάνερες αλήθειες λειτούργησαν επιβαρυντικά για τους διαμορφωτές αυτής της πραγματικότητας, οι bloggers ένοιωσαν ότι βρέθηκαν στον β’ εξώστη. Και όλοι οι παλιοί θυμούνται ότι ο β ‘ εξώστης με την πλατεία δε τα πήγαινε ποτέ καλά.
3ο Ελπίζω αυτή η ζύμωση και η συζήτηση να αποτελέσει την αφετηρία ενός διαρκούς και ουσιαστικού διαλόγου για το blogging όχι μόνο ως μέσο επικοινωνίας αλλά και ως προέκταση του ιδιωτικού μας χώρου ή καλύτερα ως την περιοχή όπου ιδιωτικό και δημόσιο διαχέονται και παράγουν κάτι εντελώς καινούργιο μια «δημόσια ιδιωτικότητα». Αν στόχος σας ήταν η συζήτηση αυτή τότε τον πετύχατε.. Είμαστε και θα είμαστε εδώ να τα λέμε. Μπράβο σας και από εμένα.
Με εκτίμηση Θωμάς Σιώμος vardaris@enet.gr

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Argos, δεν καταλαβαίνω γιατί η δική μας άποψη για το συνέδριο είναι απλά "μια πικρία", ενώ τα υπόλοιπα post στα blogs είναι τα "νέα μέσα".Πρώτα απ'όλα δεν είπε κανείς πως δεν θα γράψουμε κάτι άλλο,με επιχειρήματα και συγκεκριμένες αναφορές. Δεύτερον,με την κριτική δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα,αυτό άλλωστε δείχνει πως "κάτι έγινε",καλό ή κακό. Το πως βέβαια γίνεται αυτή η κριτική,ποικίλει για τον καθένα. Είναι πάντως, αστείο να διαβάζω ότι "κανείς δεν ταύτισε το συνέδριο με την Παναγιωταρέα" όταν διάβασα post που έλεγαν "όλη η σχολή έχει χτιστεί γύρω από αυτήν". Εσείς καλά κάνετε και αμφισβητείτε αυθεντίες και όλους εμάς,όπως εμείς θα κάνουμε το ίδιο και πάει λέγοντας. Θα διαπιστώσουμε τελικά,σε πόσο μεγάλο βαθμό είναι ο καθένας μας απαγκιστρωμένος από κάθε λογής κολλήματα καιτι έχει να προτείνει. Όσο για τα μαθήματα γεωγραφίας αυτά μπορεί να τα διδάξει και ο κύριος stefan που έγραψε "Αν έκανα μια συζήτηση για τα “νέα μέσα” (πωπω συχαίνομαι τον όρο!) στο σχολείο που πάει ο γιός μου, μάλλον θάταν πολύ καλύτερη. Τουλάχιστον θάξεραν Γεωγραφία!Τελικά … μάλλον θα την κάνω την εκδήλωση στο σχολείο" Άντε με το καλό κ Stefan,αλλά μην βάλετε τους ομιλητές να κάτσουν σε καμία έδρα...θα δείξει πως νομίζουν ότι είναι και κάποιοι,μα δεν ντρέπονται! ;)
Δεν λέω άλλα,αυτά σύντομα στο κείμενο μου,καλό βράδυ απο μένα!

The Transporter είπε...

@ Νίκος Δρανδάκης

Αγαπητέ Νίκο, σε ευχαριστούμε και δημόσια για τη στάση σου και για την πράγματι δημιουργική και στοιχειοθετημένη κριτική σου. Ομολογώ πως την εκτίμησα και για το ότι έγινε ψύχραιμα και όχι εν θερμώ...

Καλή συνέχεια και σε σένα!
Μ.Γ.

The Transporter είπε...

@ argos

Αγαπητέ Θωμά,

μάλλον συμφωνούμε σε πολλά πράγματα, απλώς ίσως τα εκφράζουμε κάπως διαφορετικά. Μπορεί και να φταίει ότι δεν κατέχω καλά τους κώδικες των Νεών Μέσων. Συμφωνώ και επαυξάνω στην αμφισβήτηση της αυθεντίας. Όμως δεν μπορώ να δεχτώ πως όλοι σκέφτηκαν πριν γράψουν ή ότι δε δείχνει δειλία μια συμπεριφορά να γράφεις ανώνυμα και ψευδώνυμα σχόλια (και όχι ολόκληρες δημοσιεύσεις, το τονίζω) που απλά είναι γεματά ειρωνεία και ύβρεις. Λυπάμαι, αλλά αυτό δεν το δέχομαι.
Σαφώς και εκτιμώ ότι όσα είχες να μας πεις μας τα είπες και face to face όπως είναι και το σωστό, αν θέλεις πράγματι να κάνεις την κριτική σου στον άλλο.
Όσο για το μονόδρομο μοντέλο που λες ότι επικαλεστήκαμε, θέλω να ζητήσω και τη δική σου κατανόηση και όλων, διότι ο τρόπος διεξαγωγής του συνεδρίου (συνδυασμός των στενών χρονικά περιθωρίων της παραδοσιακής τηλεόρασης με την ελευθερία του Διαδικτύου) μάλλον εν τέλει λειτούργησε κατά του διαλόγου που ήταν και η αρχική μας πρόθεση. Ίσως τελικά να ήταν αποτυχημένο πείραμα...
Φυσικά και δεν είμαι και δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που κάναμε. Πρώτοι εμείς κάνουμε την αυτοκριτική μας, την οποία μάλιστα θα δημοσιεύσουμε λίαν συντόμως και για κάθε κομμάτι της διοργάνωσης.
Τέλος αναφορικά με τη "συντεχνιακή" συλλογικότητα τι να πω; Αν έτσι εκλαμβάνεται το πανεπιστήμιο από τους "έξω", τότε πρόθεσή μας είναι να το αλλάξουμε αυτό...

Με εκτίμηση,
Μ.Γ.

El Pap είπε...

Αναφέρθηκε ότι οι bloggers δεν δέχονται την αυθεντία κανενός και αμφισβητούν τους πάντες και τα πάντα. Υπάρχουν ορισμένες παρατηρήσεις που θα ήθελα να κάνω εδώ.

Αυτό που είναι κοινό στην πλειοψηφία των αρνητικών post είναι η αποθέωση του Gillmor και των όσων είπε. Δεν είδα κάποιoν πάντως να ασκεί κριτική στην ομιλία του Gillmor. Πιθανότατα η αυθεντία είναι καλή, όταν συμφωνεί μαζί μας.

Από την άλλη, σε κάποιο post (ή comment δεν είμαι σίγουρος), κάποιος αναρωτιόταν για την επιστημονική ιδιότητα του κ. Δρανδάκη. Τι σημασία έχει το πού διδάσκει και τι περγαμηνές διαθέτει, εφόσον ο καθένας μπορεί να έχει μια αξιόλογη γνώμη, ασχέτως κατάρτισης; Προφανώς δεν αρκούσε το γεγονός ότι είναι bloogger, ή ότι απλά είχε μια γνώμη να εκφράσει.

Είναι άρα μάλλον επιλεκτική η χρήση της αυθεντίας και ο τρόπος που την κριτικάρουμε. Όταν συμφωνούμε μαζί της, όλα καλά. Όταν όμως πει κάτι που δεν μας αρέσει, αμέσως θα υποστηρίξουμε ότι στο Διαδίκτυο και στα Νέα Μέσα δεν δεχόμαστε αυθεντίες. Συμπέρασμα; Μάλλον προτιμάμε να ακούμε μόνο τις απόψεις που μας βρίσκουν σύμφωνους. Αυτό δεν μοιάζει (κατά τη γνώμη μου, η οποία είναι ισάξια με του καθένα ;-) ) με διάλογο. Μοιάζει με συγκέντρωση ανθρώπων που συνενώνονται γύρω από έναν σκοπό. Είναι κάτι πολύ ωραίο, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπως αυτές που ανέφερε ο Αστέρης στην παρουσίασή του, αλλά διάλογος δεν είναι.

Όσον αφορά την κριτική για το συνέδριο, η κριτική, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον, δεν συνίσταται στο να λες "αυτό ήταν μάπα", "ο κ. Χ είπε αρλούμπες" κ.τ.λ. Γιατί ήταν μάπα; Πώς θα έπρεπε να έχει γίνει, ώστε να είναι σωστό; Τι αντιπρόταση υπάρχει; Το να μιλάς αρνητικά είναι το μόνο εύκολο. Το να διαμορφώσεις προτάσεις δεν είναι όμως τόσο εύκολο. Δεν λέω ότι όλοι το έκαναν. Σίγουρα όμως ήταν πάρα πολλοί, όσοι επέλεξαν τον εύκολο δρόμο. Και, μέσα σ' όλα αυτά, τι σχέση έχει το πώς ήταν ντυμένοι οι φοιτητές με την επιτυχία ή όχι του συνεδρίου; (κάπου το είδαμε κι αυτό).

Αυτό που σχεδόν όλοι κράτησαν από την ομιλία του Gillmor (με μεγάλο ενθουσιασμό μάλιστα) ήταν ότι "οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να μάθουν να ακούν". Ίσως όχι μόνο οι δημοσιογράφοι, αλλά και οι bloggers να πρέπει να μάθουν να ακούν λίγο πιο προσεκτικά. Διότι αν κανείς δεν ακούει, το μόνο που υπάρχει είναι θόρυβος.

Ευχαριστούμε πάντως όσους μπήκαν στον κόπο να γράψουν κάτι για το συνέδριο, έστω κι αν το έκαναν για να το "θάψουν". Όπως ήδη γράφτηκε, κάτι είναι κι αυτό.

Καλή συνέχεια σε όλους,
Ηλίας Παπαδόπουλος

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλη και Βασιλική δείτε και αυτό το link.

http://www.press-bank.gr/articles/viewnews.aspx?lc=greek&newsid=F6F4E6E4-C29F-4847-BE92-2243BC465AF9

μια πιο δημοσιογραφική ματιά στην εκδήλωση...

για μένα, το γράφω και στα κείμενά μου, αξίζεται συγχαρητηρίων, εσείς και μόνο εσείς.

Δημήτρης Συρμάτσης

mary είπε...

Εδώ και τρεις μέρες, διαβάζω ό,τι έχει γραφτεί για τη «μισημερίδα», όπως έγραψε χαρακτηριστικά κάποιος και δυο πράγματα μου έχουν κάνει μεγάλη εντύπωση.
Το πρώτο είναι ότι όλα όσα γράφτηκαν στα blogs μετά, αλλά ακόμα και κατά τη διάρκεια των εργασιών, δεν εκφράστηκαν τη μέρα εκείνη. Εδώ θα μου πείτε ότι ο τηλεοπτικός χρόνος δεν το επέτρεψε κλπ, κάτι στο οποίο θα συμφωνήσω κι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι δε δόθηκε αρκετός χρόνος στο κοινό, μετά τις εισηγήσεις. Όμως, η «μισημερίδα» δε διαρκούσε όσο οι κάμερες ήταν στραμμένες στο δελούδινο σαλόνι. Εμείς ήμασταν εκεί όλη την ημέρα, κάνοντας μάλιστα και συνεντεύξεις σε μερικούς από τους bloggers που ήταν εκεί, ακόμα και στους Θεσσαλονικείς… Υπήρχαν τέσσερα πάνελ και τρία διαλείμματα, στα οποία αν κάποιος ήθελε, είχε την ευκαιρία να πάρει το λόγο. Δεν καταλαβαίνω ακόμα περισσότερο, γιατί κάποιοι που βρίσκονταν στο Τελλόγλειο εκείνη τη μέρα, προτίμησαν να στέλνουν την ανταπόκρισή τους και τα σχόλια τους στο διαδίκτυο από το να παρεμβαίνουν στην αίθουσα άμεσα. Ειδικά για το πρώτο πάνελ, κάποιοι χαρακτήρισαν τον κ. Δρανδάκη ανεπαρκή, γιατί δεν υποστήριξε τα νέα μέσα όπως θα έπρεπε. Ανεπαρκείς ήμασταν όλοι μας, που δε δώσαμε τον αντίλογο. Όλοι θα συμφωνήσουμε στο ότι τα Νέα Μέσα προωθούν τη διαδραστικότητα. Όταν όμως υπάρχει προσωπική επαφή, για ποιο λόγο επιλέγονται οι εναλλακτικές;
Το δεύτερο που μου κάνει πολύ μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι γράφτηκαν πολλά για το δελούδινο σαλόνι, για το Wifi, για τα ατελείωτα ομολογουμένως τεχνικά προβλήματα, για τα δουλάκια φοιτητές, για την Παναγιωταρέα, για το διημερίδα-ημερίδα, για τους ομιλητές, για την άστοχη θεματολογία και και και, αλλά σχεδόν τίποτα για το τι θα έπρεπε να ειπωθεί, τι είναι αυτό που θα έπρεπε σήμερα να μας απασχολεί γύρω από τη συμμετοχική δημοσιογραφία. Εμείς από την αρχή είπαμε ότι δεν είμαστε ειδήμονες, ότι κάνουμε αυτή τη «μισημερίδα» για να ανακαλύψουμε τη μαγευτική μπλογκόσφαιρα, που τόσο μας πλήγωσε και θέσαμε τους ειλικρινείς μας προβληματισμούς, που μπορεί να είναι και ξεπερασμένοι. Απαιτώ, λοιπόν, να ακούσω την ουσιαστική κριτική. Ίσως στη «μισημερίδα» να μην ακούστηκε κάτι καινούριο, ας πάμε όμως τώρα παραπέρα. Εγώ δε θα σας ευχηθώ ούτε καλό ταξίδι, ούτε καλή τύχη, περιμένω τις απαντήσεις σας.

Μαίρη Κουίνογλου

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κ Συρμάτση,

σας ευχαριστούμε για την πλήρη κάλυψη του συνεδρίου και όλο το ενδιαφέρον που δείξατε. Όλα αυτά που διαβάζουμε μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι.
Για αυτό άλλωστε σας ευχαριστούμε όλους όσους γράψατε για αυτό το συνέδριο, όπως και αν τα γράψετε. Είμαστε εκπαιδευμένοι να διαβάζουμε και πίσω από τις λέξεις.

Βασιλική Ζιώγα

Argos είπε...

@Transporter
Μιχάλη πραγματικά δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα και ας έχουμε διαφορετικές απόψεις. Σε ότι αφορά τα πειράματα δεν ξέρω αν ήτανεπιτυχημένο ή αποτυχημένο αλλά σίγουρα η έρευνα θα αποτύχει αν σταματήσετε σε ένα πείραμα.
Την συντεχνιακή λογική θα την δεις δυστυχώς όταν βγεις στην αγορά εργασίας συγκεκριμένα στο επάγγελμά σου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμουνα σε συζήτηση που είχα off the record, άρα δεν μπορώ να πω πολλά, και όπου μου παραπονέθηκαν ότι δεν υπήρχε βοήθεια από εκεί που ζητήθηκε, μόνο που από ότι διαπίστωσα δεν ζητήθηκε βοήθεια από ανθρώπους των νέων μέσων που ζουν και κινούνται γύρω σας. ΔΥστυχώς δεν μπορώ να γράψω περισσότερα γιατί με δεσμεύει υπόσχεση που έδωσα. Σε κάθε περίπτωση όμως μπορώ να στα πω κατ' ιδίαν.

@Βάσω
Ο Stefan στον οποί αναφέρεσαι είναι ένας από του πιο σημαντικούς bloggers που θα μπορούσατε να φέρετε με πολλά δείγματα γραφής σε αυτό που εσείς ονομάζετε συμμετοχική δημοσιογραφία ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος "δημοσιογραφία των πολιτών". Νομίζω ότι η αντίδρασή του είχε να κάνει κυρίως μ' αυτό. Από την άλλη δεν είδα να ανοίγεις διάλογο μαζί του όταν το έγραψε, πριν ξεκινήσει το συνέδριο.
Τόση ώρα αυτό προσπαθώ να εξηγήσω. Στα Νέα Μέσα έχεις την δυνατότητα να τον συμμαζέψεις τον οποιοδήποτε γράφοντας την γνώμη σου στα σχόλια

@el pap
Το Gillmor και το τι θα πει, οι πιο πολλοί, το ξέραμε από το 2004 το μόνο που μπορούσαμε να κρίνουμε ήταν τον τρόπο παρουσίασής του αλλά και εκεί θα τον αδικούσαμε με τον τρόπο που γινότανε η μετάφραση.

και επειδή εναφέρεσαι σε μένα "Από την άλλη, σε κάποιο post (ή comment δεν είμαι σίγουρος), κάποιος αναρωτιόταν για την επιστημονική ιδιότητα του κ. Δρανδάκη. Τι σημασία έχει το πού διδάσκει και τι περγαμηνές διαθέτει, εφόσον ο καθένας μπορεί να έχει μια αξιόλογη γνώμη, ασχέτως κατάρτισης; Προφανώς δεν αρκούσε το γεγονός ότι είναι blogger, ή ότι απλά είχε μια γνώμη να εκφράσει."
Σε πληροφορώ ότι δεν μενοιάζει κανενός η κατάρτιση εκτός και αν πουλά φύκια για μεταξωτές κορδέλλες. Δεν χρειαζόταν να έχει κανένα πτυχίο, παρ' όλα αυτά δηλώνει επισκέπτης - καθηγητής στο βιογραφικό που έχετε αναρτήσει στην επίσημη σελίδα του συνεδρίου. Κανένας δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει που είναι καθηγητής ώστε να είναι και επισκέπτης-καθηγητής στην Πάντειο; Ή δεχόμαστε την δήλωση του καθενός όπως έχει; Δηλαδή αύριο θα γράφεις μόνο ότι σου δίνουν στα δελτία τύπου; Δεν νομίζω.

Οπότε τα συμπεράσματά σου δεν μπορούν να σταθούν. Κάνε καλύτερη έρευνα. Είχες την δυνατότητα. Εγώ όχι.
Η δήλωση του κ Δρανδάκη για το ποιός είναι δεν έχει σχέση αν ήξερε το θέμα ή όχι, έχει σχέση με τον άνθρωπο με τον οποίο συνομιλείς και από ότι φαίνεται δεν ήξερες με ποιόν μιλούσες. Την παρατήρηση αυτή μου την έκανε φίλος blogger που δουλεύει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σαν προσωπική του απορία.
Μιλάς για αντιπροτάσεις αλλά σε κάθε περίπτωση έρχονται μετά το γεγογονός, άρα είναι άκαιρες. Ο Δρανδάκης δεν είπε αρλούμπες στην παρουσίασή του εκτός ίσως από μια αλλά τα σκάτωσε στην συζήτηση. Εδώ δεν έχω να πω τι θα έλεγα γιατί είναι πολύ εύκολο μετά το γεγονός. Μπορώ να πω τι θα έπρεπε να πει.

Σε κάθε περίπτωση είναι άποψή μου και μπορεί και ο ίδιος να την αντικρούσει. Αυτό που δεν άκουσες ούτε μια φορά εκεί μέσα είναι ότι τα blog δεν είναι αντικειμενικά, υποκειμενικά είναι και θέλουν να παραμείνουν και αυτό κάνει την διαφορά.

VasilikiZ είπε...

Αγαπητέ argos, ανέφερα το σχόλιο του stefan όχι με απαξιωτική διάθεση, αλλά επειδή πραγματικά με έκανε να χαμογελάσω,με την καλή έννοια. Δεν γίνεται ποτέ να ακυρώσω έναν άνθρωπο έτσι.Επίσης, απ' 'ότι είδα το σχόλιο γράφτηκε μετά στο συνέδριο,εκτός πια και αν βλέπω λάθος. Προσωπικά θέλω να σχολιάσω όλα τα σχόλια σε ένα κείμενο,για να είναι συγκροτημένα, όχι επειδή δεν θέλω ή βαριέμαι να το κάνω επιτόπου, αλλά για να μπορέσω έτσι να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. Αυτό είναι που λέω κάθε φορά όταν κάνω ένα σύντομο σχόλιο εδώ,δεν ξέρω γιατί και εσύ δεν το έχεις καταλάβει ;)

The Transporter είπε...

@ Θωμάς Σιώμος

κ. Σιώμο,
σας ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον σας και για τα συγχαρητήρια.

Θα ήθελα να επισημάνω πως δεν αντιμετωπίζουμε επιθετικά ή αρνητικά την κριτική. Απλώς, την ομάδα μας στενοχώρησαν κάποια κακόβουλα σχόλια που δε βασίζονται πουθενά, τα οποία όμως υποθέτω πως τελικά είναι στην ημερήσια διάταξη των blogs. Γενικά, είναι χαρά μας να εισπράττουμε κριτική για οποιαδήποτε προσπάθεια που επιχειρούμε στο Τμήμα ως φοιτητές.

Όσο για την τρίτη σας παρατήρηση θα πρέπει να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Μακάρι να δώσαμε έστω μια αφορμή για έναν πράγματικά ουσιαστικό διάλογο έστω και μετά την ημερίδα... Θα είναι μια αληθινά σημαντική συνεισφορά.

Με εκτίμηση,
Μ.Γ.

VasilikiZ είπε...

Κ Συρματσή,θα ηθέλα επίσης να ρωτήσω κάτι.Στο κείμενο σας γράφετε ότι "Την ίδια στιγμή, ο κ. Gillmor κάνοντας blogging υποστήριζε ότι οι φοιτητές δεν είχαν φέρει τα Laptop τους γιατί κανείς δεν τους το είπε. Και όπως χαρακτηριστικά σημειώνει «Πρόβατα που οδηγούνται από τους γαιδάρους»". Αυτηή τη φράση την είδα γραμένη από τον teacher dude (http://teacherdudebbq.blogspot.com/2008/10/citizen-journalism-and-traditional.html). Υπάρχει συγκεκριμένο link που δείχνει ότι τελικά αυτό το έγραψε ο Gillmor; Ρωτάω για να εξακριβώσω ποιος το έγραψε.
Ευχαριστώ,Βασιλική Ζιώγα

Ανώνυμος είπε...

Σας αξίζουν συγχαρητήρια. Η προσπάθειά σας είναι αξιέπαινη.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω το κείμενο μου. Είναι αλή8εια οτι "τα έχω πάρει". Αποφάσισα επομένως να γράψω τις σκέψεις μου απλά και επώνυμα. Έχω πολλά περισσότερα να πω και θα το κάνω αργότερα.

"Τα έχω πάρει" επειδή το πανεπιστήμιο και η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να είναι υπόδειγμα πολιτισμού και όχι κανόνων ζούγκλας. Αλλά αφού ζούγκλα έγινε, θα μιλήσω με παραδείγματα από τη φύση, δηλαδή παραδείγματα αλήθειας και αδιαμφισβήτητα γεγονότα.

Το πανεπιστήμιο είναι ο χώρος που οι νέοι ανοίγουν τα φτερά τους και πηγαίνουν τόσο μακριά, όσο αξίζουν. Τα φτερά των νέων είναι γερά και μεγάλα και δεν κουράζονται να κουνιούνται συνεχώς. Μάλιστα στα μεγάλα κοπάδια τα γέρικα και ανήμπορα ζώα είναι αυτά που μένουν πίσω και κοιτούν τα νέα να φεύγουν μπροστά. Αυτό τα πονάει.....και ξεσπούν ποικιλοτρόπως. Σίγουρα όμως δεν μπορούν με τίποτα να εμποδίσουν το μεγάλο ταξίδι των νέων, απλά δεν έχουν τη δυνατότητα να τα φτάσουν.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι "οι κεραυνοί χτυπάνε πάντα τις κορυφές". Το συνέδριο αυτό ήταν κάτι κορυφαίο και αφού έδωσε ενημέρωση και γνώση διατηρεί συνεχώς την αξία του. Τώρα αν εσύ είσαι κεραυνός, δηλαδή ένα πρόσκαιρο φαινόμενο με κακές επιπτώσεις είσαι μηδαμινής σημασίας μπροστά στο μεγαλείο που σου προσφέρει η κορυφή.

Ακίνδυνος Μουρτιάδης
akindinosmourtiadis@gmail.com

El Pap είπε...

@argos

Χαίρομαι που διευκρινίσαμε την ένστασή σου. Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα όσον αφορά τον Δρανδάκη και την παρουσίαση του Gillmor, κατανοώ πού ήταν το σφάλμα μου.

Θα διαφωνήσω με το θέμα των προτάσεων. Ακόμα και άκαιρη, μια πρόταση ποτέ (κατ' εμέ πάντα) δεν προκαλεί ζημιά. Εγώ θα ήθελα να ακούσω κάποιες προτάσεις, έστω και με την άνεση εκ των υστέρων, αλλά δεν πειράζει!

Επίσης, για κάποιον λόγο, μάλλον σου έχει καρφωθεί η ιδέα ότι θέλω ντε και καλά να γίνω δημοσιογράφος! Ευχαριστώ για τις συμβουλές πάντως και για το, ελπίζω ειλικρινές, καλό σχόλιο ("θα γράφεις ό,τι λένε τα δελτία τύπου; δεν νομίζω"), εάν εντέλει επιλέξω αυτή την πορεία.

Και εννοείται ότι τα blogs είναι υποκειμενικά, δεν είπε κανείς το αντίθετο. Η αντικειμενικότητα είναι ούτως ή άλλως ανέφικτη. Όπως επίσης έχω την εντύπωση, από τα όσα έχω δει μέχρι τώρα (και ξέρω ότι για σένα είναι λανθασμένη) ότι όσα σχόλια και να γράψεις για να απαντήσεις σε κάποιον, δεν πρόκειται να τον συμμαζέψεις. Μακάρι να δω κάτι καλύτερο και να αναθεωρήσω στο μέλλον! Απλά η εντύπωσή μου είναι ότι ελάχιστοι bloggers ακούν (κατά την προσφιλή έκφραση του Gillmor για τους δημοσιογράφους).

The Transporter είπε...

Αγαπητέ Μανώλη, σε ευχαριστούμε πολύ τόσο για τη χτεσινή πολύ εμπεριστατωμένη τοποθέτησή σου (http://andriotakis.wordpress.com/2008/10/22/aksiologisi/) και γενικά για την όλη στάση σου απέναντί μας.

Μ.Γ.

VasilikiZ είπε...

To να διαβάζω ότι οι αντιπροτάσεις μετά από ένα γεγονός δεν έχουν σημασία και λόγω ύπαρξης,πραγματικά με κάνει να απορώ.Δηλαδή,όταν κάτι δεν γίνεται κατά την άποψη μας σωστά -από την κυβέρνηση,από μία σχολή,από μια ομάδα ατόμων,από ένα φίλο μας-,εμείς λέμε πως τα έκανε σκατά και αφού δεν ζήτησε τότε τι γνώμη μας να πάει τώρα να πνιγεί; Τι διάλογο θα κάνουμε τότε;Απλώς ασκούμε κριτική "γκρινιάζοντας" χωρίς να συμβουλεύουμε και να δημιουργούμε.Όπως διάβασα και πρόσφατα..hate something?Change something...